Lange tijd heb ik mezelf op de achtergrond gezet, mezelf weggecijferd. Alsof ik een bijrol speelde in mijn eigen leven. Het voelde alsof ik niet gezien werd. Alsof mijn stem niet belangrijk was. Alsof mijn mening niet telde. Ik dacht oprecht dat ik het gewoon niet in me had.Niet goed genoeg, niet sterk genoeg, niet bijzonder genoeg.
Dat stemmetje in mijn hoofd was er altijd.Het hield me klein.Het fluisterde dingen als:“Wie zit er nou op jou te wachten?”“Doe maar gewoon, dan val je niet op.”“Jij kan dat toch niet.”
En eerlijk? Ik ben die verhalen gaan geloven.Ik paste me aan. Dook weg. Liet mezelf niet helemaal zien, bang voor wat anderen ervan zouden vinden. Ik voelde me soms zo alleen met mijn gedachten, alsof niemand écht begreep hoe het was.
Tot het moment dat ik dacht:Dit moet anders. Dit wil ik niet meer.
Ik ben gaan werken aan mijn mindset, niet omdat iemand anders dat zei, maar omdat ik weer wilde voelen dat ik goed genoeg ben. Dat ik mezelf mocht zijn, precies zoals ik ben.Ik ben gaan graven. Diep.Naar oude pijn, belemmerende overtuigingen, verhalen uit het verleden die mij niet meer hielpen, maar wel bleven plakken. Het was niet makkelijk. Soms voelde het alsof ik door modder moest ploeteren en er niet meer uit kon komen.
Maar ik ontdekte wel iets moois:
Ik kan mijn gedachten veranderen.
Ik mag loslaten wat me niet meer dient.
Ik ben niet mijn verleden.
Ik ben niet wat anderen denken of vinden.
Ik hoef me niet te schikken naar hoe anderen vinden dat ik zou moeten zijn.
En ik ben zoveel meer dan wat anderen ooit over mij dachten, of ik zelf.
Ik begon zachter te worden voor mezelf. Liefdevoller.Ik leerde mezelf waarderen, juist ook op de dagen dat het niet vanzelf ging.En weet je? Dat gevoel, dat je jezelf eindelijk ziet, eindelijk hoort, eindelijk begrijpt, dat gun ik iedereen.
Daarom deel ik dit. Omdat ik weet hoe het voelt om gevangen te zitten in oude verhalen.Omdat ik weet hoe het is om jezelf te verliezen in gedachten die niet van jou zijn.
En ik weet óók dat het anders kan.Dat het begint met die ene stap: kiezen voor jezelf.Voor wie jij écht bent.Voor een nieuw verhaal, geschreven vanuit jouw hart.
Dus als jij je herkent in mijn woorden… weet dan: je bent niet alleen.Er is altijd een weg naar een lichter, vrijer leven.
Het begint met één kleine keuze.
Durf jij die uitdaging aan te gaan?
Liefs, Ineke
Reactie plaatsen
Reacties